Forum www.shipman.fora.pl Strona Główna www.shipman.fora.pl
MODELARSTWO SZKUTNICZE - kolekcje zeszytowe i inne
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Wciągarki / Kabestany i kołowroty

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.shipman.fora.pl Strona Główna -> Budowa żaglowców
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Karrex
Administrator



Dołączył: 27 Kwi 2019
Posty: 2374
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Gdynia

PostWysłany: Nie 23:52, 22 Lis 2020    Temat postu: Wciągarki / Kabestany i kołowroty

Kabestany i kołowroty

Na żaglowcach montowano specjalne urządzenia do podnoszenia dużych ciężarów.
Kabestany i kołowroty były obsługiwane przez kilka osób jednocześnie.


Kabestan był najważniejszym urządzeniem na pokładzie dużych statków i okrętów z napędem żaglowym (te największe wyposażone były w dwa kabestany i dodatkowo w kołowrót lub jak [link widoczny dla zalogowanych] w trzy kabestany). Był nieodzowny przy podnoszeniu i opuszczaniu kotwic ale nie tylko. Korzystano z niego przy wykonywaniu wszystkich manewrów wymagających użycia dużej siły, które wykonać mogła tylko kilku-, kilkunasto- lub kilkudziesięcioosobowa załoga marynarzy wyposażonych w bloczki i talie. Do tych czynności należało między innymi podnoszenie masztów, steng, rej, rejek, zapasów, dział, szalup, etc.


przykład podnoszenia na pokład szalupy za pomocą kabestanu i reji

Z biegiem lat kształt kabestanów ulegał modyfikacji. Na rysunku poniżej pokazano kilka przykładów tych urządzeń od XV do XVII w..


Na rysunku pokazano kilka przykładów kabestanów i schemat zapadek






Budowa kabestanu z XVII w.
z francuskiego portalu



Les principales parties du Cabestan sont / Główne części kabestanu:

- 1) La tête ou chapeau / Głowica (głowa lub kapelusz).
- 2) Les amelotes, amolettes, mortaises ou mortoises / Otwory na handszpaki.
- 3) La fusée / Trzon.
- 4) Les taquets de fusée / Żebra.
- 5) Les entremises de taquets de fusée / Węzłówki ożebrowania.
- 6) La cloche / Dzwon, trzon.
- 7) Les élinguets / Zapadki.
- Cool Les taquets d'élinguets / Element zapadki
- 9) La mèche / Wał (dolna część trzonu)
- 10) Les amelotes, amolettes ou mortaises / Otwór na handszpak.
- 11) Le pied ou bout de mèche / Stopa, pięta lub koniec trzonu.
- 12) Le pivot / Oś.
- 13) La pointe de pivot / Punkt obrotu.
- 14) L'écuelle, le saucier, l'assiette, la noix / Podstawa kabestanu (Miska, kieszonka, talerz, orzech).


handszpak

Krzysztof Gerlach napisał:
    Niewątpliwie najważniejszym urządzeniem do obsługi kotwic na dużych okrętach był – najpóźniej od drugiej połowy XVI w. – kabestan, chociaż na małych żaglowcach nigdy całkowicie nie wyparł kołowrotu o poziomej osi obrotu.

    Pierwotne kabestany konstruowano skrajnie prymitywnie. Pionowy bęben przebijano u góry kilkoma otworami umieszczonymi na różnych wysokościach. Przelotowość otworów umożliwiała przepychanie przez nie długich drągów służących jako handszpaki po obu stronach bębna. Jednak w takim rozwiązaniu otworów nie mogło być zbyt dużo (maksymalnie cztery), a każda para handszpaków znajdowała się w innej odległości od pokładu. Jeśli więc jeden drąg sytuowano na ergonomicznie optymalnej wysokości – ramion człowieka – wszystkie pozostałe leżały za nisko lub za wysoko! Ponieważ na jeden handszpak mogło naciskać najwyżej ośmiu ludzi, nie dało się ustawić przy takim kabestanie więcej niż 64 marynarzy.

    Jeszcze na największych okrętach z pierwszej połowy XVII w., ciągle względnie małych, a więc wyposażanych w lekkie kotwice, to wystarczało (patrz rys. kabestanu Vasy), ale potem stało się nieadekwatne do potrzeb.


    Prymitywny kabestan wielkiego okrętu Wasa z 1628 r. Brak później wymyślonej głowicy, handszpaki w przelotowych otworach na różnych wysokościach.
    Rys. Krzysztof Gerlach


    Prawdopodobnie w latach 1670. opracowano typ kabestanu z osobną, nakładaną na bęben głowicą większej średnicy. Gęsto rozmieszczone otwory w tej głowicy nie były przelotowe, dzięki czemu mogły znajdować się na tej samej, najlepszej wysokości. Handszpaki tylko osadzano w otworach, a nie przesuwano w nich na drugą stronę. Mogło ich być aż czternaście (choć na ogół nie więcej niż tuzin), a na wielkich okrętach przy każdym ustawiało się do 10 osób, więc liczba ludzi równocześnie zaangażowanych w podnoszenie kotwicy bardzo wzrosła.

    Charakterystyczny element kabestanów stanowiły pionowe żebra na bębnie, wzmacniane klinowymi klockami u podstawy (potem także blisko głowicy), które bez nadmiernego podnoszenia masy całości zwiększały znacznie średnicę nawijania liny, polepszając jej przyleganie. Zespół żeber zwężał się stożkowo ku górze, ale miał ostry występ na pewnej wysokości, ograniczający górny poziom nawijania się liny. Jeśli marynarze obracali handszpakami na tym samym pokładzie, na którym przesuwała się lina kotwiczna (co przy pojedynczych kabestanach było nieuniknione), dwa razy na obrót musieli przekraczać tę linę (albo linę pomocniczą „bez końca”); wypraktykowano, że podnoszenie nóg na wysokość ponad 60 cm bardzo utrudnia pracę, zatem ta wartość została uznana za górną granicę i wyznaczała położenie owego występu na żebrach.

    Obrotowi wstecznemu kabestanu zapobiegały zapadki. W pierwotnej wersji dwie zapadki (dla przeciwnych kierunków obrotu) obracały się na czopach mocowanych do pokładu (albo na jednym czopie, gdy obie zapadki łączyły się w zespół U-kształtny) i można je było zapierać za żebra. W odmianach rozwiniętych łączyły się na stałe z bębnem i blokowały o poprzeczki nieruchomego, żeliwnego wieńca zapadkowego (błędnie nazywanego w niektórych podręcznikach modelarskich kołem zębatym) u stóp kabestanu.
    Na okrętach francuskich i innych kontynentalnych do końca wojen napoleońskich preferowano na ogół rozwiązanie z dwiema zapadkami w pokładzie, dopiero potem przechodząc na nowocześniejsze rozwiązanie brytyjskie, znane już od lat 1780., a powszechnie użyte w Royal Navy od 1795.


    Rozmaite książki rozpisują się szczegółowo o budowie kabestanów, tu wystarczy więc wspomnieć chronologię najważniejszych etapów ich rozwoju na przestrzeni XVI-XVIII w. W drugiej połowie XVII stulecia skonstruowano kabestany podwójne (dwa użebrowane bębny na wspólnym wale), początkowo bez głowicy przy dolnym bębnie. Najczęściej operowano nimi w ten sposób, że lina nawijała się tylko na dolny bęben, a marynarze napierający na handszpaki na górnym pokładzie nie musieli zwracać uwagi na podnoszenie nóg przy jej przekraczaniu. Jednak już w końcu XVII w. pojawiły się głowice także przy dolnym bębnie, by w razie wystąpienia takiej potrzeby dało się zmobilizować do podnoszenia kotwicy naprawdę ogromny zespół ludzi.

Z forum
www.timberships.fora.pl
Cały artykuł również na naszym forum
» KOTWICE ŻAGLOWCÓW I WCZESNYCH PAROWCÓW
[link widoczny dla zalogowanych]



kabestan Vasy z ozdobnym "mechanizmem" zapadki


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Karrex dnia Nie 23:52, 22 Lis 2020, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Karrex
Administrator



Dołączył: 27 Kwi 2019
Posty: 2374
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Gdynia

PostWysłany: Nie 23:54, 22 Lis 2020    Temat postu: Wciągarki / Kabestany i kołowroty

Budowa i zastosowanie kabestanu



Kabestan najczęściej składał się z pionowej osi o przekroju ośmiokątnym. Na powierzchniach ośmioboku montowano deseczki (żebra), dzięki którym lina mocniej przylegała do powierzchni kabestanu. Na wierzchu montowano głowicę z otworami, w które wstawiano handszpaki, czyli drewniane drążki, na które napierano, wprawiając kabestan w ruch obrotowy. Handszpaki wstawiano w otwory w głowicy dopiero przed rozpoczęciem manewrów (rysunek 1).


schemat podwójnego kabestanu z XVIII w.


model angielskiego kabestanu z XVIII w.

Podczas żeglugi handszpaki były wyjmowane i wiązane razem, by nie utrudniać w przemieszczaniu się marynarzy po pokładzie.
Kiedy pojawiała się konieczność skorzystania z kabestanu, usuwano lub podnoszono na zawiasie i podwiązywano kolumny podpierające pokładniki, a następnie handszpaki wstawiano w otwory w głowicy.



Niekiedy łączono je (zdjęcie powyżej), wsuwając linę w otwory wywiercone na ich końcu. Następnie marynarze stawali przy handszpakach ramię w ramię i napierali na nie mocno. Jeden z marynarzy stawał obok trzonu kabestanu i pilnował, by lina równo owijała się wokół niego. Jeśli kabestan nie mógł się obracać, ponieważ któryś z handszpaków blokował się na innych urządzeniach lub przedmiotach znajdujących się na pokładzie, handszpak ten wyjmowano i wsuwano w następny otwór głowicy (rysunek 2).



Kabestan należało zablokować, by nie obracał się w niewłaściwym kierunku. Na pokładzie znajdowały się prostokątne listwy hamujące - zapadki, które wstawiano w gniazda o tym samym kształcie wykonane w dolnej części trzonu kabestanu. W niektórych kabestanach zapadki mocowano na trzonie i wpasowywano w kolistą zębatkę.
Chodziło o to, by listwy wpuszczone w gniazdo nie wysuwały się z niego i blokowały kabestan w odpowiedniej pozycji (rysunek 3).




Na dużych żaglowcach konstrukcja największego kabestanu przechodziła przez dwa pokłady – kabestan miał dwa trzony, po jednym na pokładzie.
Pierwszy znajdował się na pokładzie górnym, drugi zaś na pokładzie niższym. Dolny trzon był przedłużony i sięgał aż do stępki.
Gdy trzeba było podnosić przedmioty o bardzo dużej masie, konstrukcja trzonów pozwalała na ich jednoczesne obracanie – na każdym pokładzie pracowała osobna ekipa, dzięki czemu można było podwoić przyłożoną siłę.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Karrex
Administrator



Dołączył: 27 Kwi 2019
Posty: 2374
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Gdynia

PostWysłany: Nie 23:55, 22 Lis 2020    Temat postu: Kabestan francuski

Kabestan francuski



Grafiki francuskich kabestanów z XVIII w. ilustrujące pomocniczy, mniejszy kabestan i duży (podwójny).


Gregory Franchetti - petit cabestan


Gregory Franchetti - grand cabestan

Jak pisałem wyżej kolumny podpierające pokładniki na niższych pokładach wokół kabestanów, były usuwane na czas pracy kabestanu (lub unoszone na zawiasie jak widzimy na zdjęciach repliki HERMIONE).




Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Karrex dnia Nie 23:58, 22 Lis 2020, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.shipman.fora.pl Strona Główna -> Budowa żaglowców Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin